چند روز پیش لیست سمینار ترم آینده آزمایشگاه همسرم رو زده بودند. همسرم که لیست رو نگاه کرده بود دیده بود که اسم چند تا از دانشجویان رو با حروف کاتاگانا نوشتند(این حروف در الفبای ژاپنی برای نوشتن کلمات خارجی استفاده می شه) از بقیه دانشجویان پرسیده بود که این خارجی ها از کجا میاند. در جواب گفته بودند که اینها ژاپنی هستند اما ما کانجی دقیق اسم اونها رو نمیدونیم به همین خاطر اسم اونها رو به کاتاگانا نوشتیم.

سیستم جمع آوری زباله اینجا به این صورته که حتما" زباله ها باید توی کیسه هایی با رنگ مشخص (قرمز، زرد و آبی برای زباله های مختلف) که توسط شرکت جمع آوری زباله تهیه می شه قرار داده بشه. فلسفه اینکار هم پرداخت هزینه دفع زباله از طریق پرداخت پول برای کیسه زباله است. البته این سیستم خیلی مفید و جالبه. هفته گذشته هم طبق لیست آپارتمان، من روزهای دوشنبه و پنجشنبه باید می رفتم و در محل انباشت زباله ها رو باز می کردم تا زباله گذاشته بشه و بعد از تخلیه هم باید می رفتم و در رو می بستم. وقتی رفتم که در رو ببندم دیدم که سه تا کیسه آشغال برچسب خورده اونجا باقی موندند. با دقت که نگاه کردم دیدم از کیسه های معمولی به جای کیسه زباله استفاده شده.

عشق به طبیعیت و همزیستی با اون درسی ایه که معمولا" بزرگترها به کوچکترها یاد می دند. دوستانی که زندگی در اینجا رو تجربه کردند می دونند که چیدن یک شاخه گیاه (چه بی گل چه گل) از فضای عمومی، جنگل و کوه می تونه چقدر از نظر ژاپنیها بد باشه و باعث واکنش اونها بشه. این حس طبیعت دوستی بیش از حد ژاپنیها برای من که مشکل زا شده. بارها پیش اومده که برای مطالعه گیاهشناسی و پیدا کردن نام علمی اونها مجبور به تهیه نمونه شدم و مجبور شدم این کار رو یواشکی انجام بدم.

درس دوست داشتن طبیعت رو توی کودکستانها و مدارس به بچه ها یاد می دند. بچه ها رو با طبیعت بزرگ می کنند. توی بعضی از کودکستانها از مرحله کاشت برنج تا برداشت و تهیه کیک برنجی "موچی " رو خود بچه ها انجام می دند. و در حقیقت نوعی عشق به طبیعت رو به اونها انتقال می دند.

چند هفته پیش اطلاعیه ای رو توی یکی از مجله های اینجا دیدم که برای کاشتن گل توی یکی از پارکهای بزرگ اینجا نیاز به تعدادی داوطلب دارند و ما هم ثبت نام کردیم و چند روز پیش هم رفتیم. موضوعی که برام جالب بود بچه هایی بودند که همراه بزرگترها اومده بودند و به نوعی تلاش می کردند تا گل بکارند. کنار ما یه خانم ژاپنی با دو تا از بچه هاش اومده بود. دختر کوچیکش که حدودا" 3 سال داشت خیلی راحت نمی تونست گلها رو از گلدون در بیاره و مادرش بهش می گفت با گلها مهربون باش.

با چند روز تاخیر

شاید شما هم مثل من مشتاقید که بدونید عکسهای روی اسکناسهای ژاپنی، چه کسانی هستند؟ اوایلی که اینجا اومده بودیم از دوستان ژاپنی پرسیدم که آیا اینها تصاویر امپراطور ژاپن با خانوادش هستند؟ البته قسمتی از مطالب رو هم از ویکی پدیا اوردم. (اسکناسهای تغییر یافته سال 2004).

اسکناس 1000 ینی: Hideyo Noguchi باکتریولوژیست ژاپنی در قرن گذشته. متولد سال 1876 که در کودکی دست چپش دچار سوختگی می شه و پس از عمل جراحی که به کمک معلم و دوستانش انجام می شه تصمیم می گیره تا پزشک بشه. عامل بیماری سیفیلیس رو پیدا کرده و در حین مطالعه در مورد تب زرد در اثر ابتلا به این بیماری در آفریقا زندگی رو وداع گفته.

اسکناس 5000 ینی: Higuchi Ichiyo اولین نویسنده حرفه ای خانم در ادبیات مدرن ژاپنی. در سن 17 سالگی به خاطر فوت پدرش با کارهای سوزن دوزی و شستشو و ... به خانواده اش کمک می کرده. در سن 20 سالگی اولین رمانش رو می نویسه و ازدواج می کنه. سال 1894 چند رمان معروف ژاپنی رو نوشته و در اوج شکوفایی در سال 1896 و در سن 24 سالگی به خاطر بیماری سل زندگی رو وداع گفته.

اسکناس 10،000 ینی: Fukuzawa Yukichi به عنوان یک نویسنده و روشنفکر برای تحول بزرگ ژاپن یعنی دوره "میجی" تلاشهای زیادی کرده و به عنوان پدر ژاپن مدرن شناخته می شه. در سال 1835 دریک خانواده سطح پایین سامورایی به دنیا اومده و با تحصیل زبان هلندی به عنوان مترجم شروع به کار می کنه اما با دیدن بازرگانان که به انگلیسی صحبت می کردند شروع به آموزش زبان انگلیسی می کنه. که به علت نبود دیکشنری انگلیسی- ژاپنی کارش به کندی پیش می رفته. با سفری به آمریکا، اونجا دیکشنری "وبستر" رو پیدا می کنه و به کمک اون انگلیسی رو یاد می گیره. از موارد جالب زندگیش هم عکسیه که با یک دختر آمریکاییه انداخته که به عنوان یکی از اولین عکسهای تاریخی ژاپن معروفه. با سفرهای زیادی که به کشورهای اروپایی داشته با فرهنگ اونجا و مدرنیزه شدن آشنا می شه. از جمله کارهای او نوشتن دیکشنری انگلیسی-ژاپنی و مجموعه غرب(Seiyo Jijo ) است.