دیروز اتفاق جالبی رو دیدم. توی آزمایشگاه با همسرم نشسته بودیم و حرف می زدیم، دیدیم که یکی از پسرهای آزمایشگاه وارد شد و با اینحال که خونه ما اومده بود بدون کلمه ای حرف زدن دوباره از اتاق خارج شد و دوباره پس از چند دقیقه دوباره وارد اتاق شد و اومد طرف ما و با هیجان سعی کرد یه چیزایی رو بگه. بیچاره اونقده هیجان داشت که با اینحال که انگلیسی رو نسبتا" خوب حرف می زنه خیلی تلاش کرد تا بتونه انگلیسی صحبت بکنه و بگه که کار تمام وقت توی یه شرکت تلویزیونی به دست اورده.

خلاصه بعد از مدتها زندگی توی ژاپن یه ژاپنی با هیجان رو دیدیم. ژاپنیها و به خصوص مردای ژاپنی خیلی کم هیجانشون رو نشون می دند.

البته یه تکته جالب هم اینه که تقریبا" 90 درصد مردهای ژاپنی از اول وارد شغل اصلی خودشون می شند و خیلی کم پیش میاد که تغییر شغل بدند. در مقابل توی آمریکا هر نفر به طور متوسط 7 بار در طول زندگیش شغلش رو تغییر میده.

آگار پلیمری (از کربوهیدرات) است که از نوعی جلبک دریایی تهیه می شه. شاید در مورد مصرف اون در کارهای تحقیقاتی میکروبیولوژی و بیوتکنولوژی زیاد اطلاع داشته باشید. برای نمونه در کارهای کشت بافت گیاهی، عامل جامد کننده محیط کشت، و در کارهای ژنتیکی برای جدا کردن قطعات بزرگ "دی ان آ" توسط الکتروفورز از نوع خالص تر اون یعنی" آگاروز" استفاده می شه.

اما مصرف جالب تر اون به عنوان ماده غذایی است. در ژاپن از جلبکهایی که آگار از اونها استخراج می شه و یا از آگار استخراج شده که "کان تن" نامیده می شه برای تهیه ژله، جامد کردن بعضی مواد آبکی و غلیظ کردن سوپ استفاده می کنند. مثل ژله آب انگور، طالبی و حتی بعضی موقع ها ژله چای سبز و مواد دیگه. یکی از دسرهای خیلی معروف ژاپنی "آن میتسو" از قطعات مکعبی آگار به همراه میوه خرد شده و یکسری مواد دیگه درست می شه. مقدار مصرف این ماده برای جامد کردن یک لیتر از آب میوه در حدود 7 تا 10 گرم است. البته در صورت استفاده از جلبک خشک شده مقدار بیشتری باید استفاده بشه.

ساختمان اکروس هم از داخل و هم از بیرون زیبایی ویژهای داره بخصوص که یک ضلع بیرونی اون به شکل باغ پله ای ساخته شده که تعداد زیادی درختچه زینتی روی اون سطح کاشته شده. مثل اکثر ساختمانهای بلند محل تماشای خوبی داره که باید از دامنه باغ پله ای اون بالا برید تا به بالای ساختمان برسید. (شهر فوکوئوکا- جزیره کیوشو)

خبر زلزله توی ایران رو که میشنوم تنم میلرزه. آخه توی همین چند ساله گذشته این زلزله ها داغهای فراوونی رو رو دل ایرانیها گذاشتند. خدا رو هزار مرتبه شکر که زلزله های استان لرستان اول با پیش لرزه های ملایم همراه بوده و باعث شده تا اندازه ای مردم خودشون برای زنده موندن توی این سرما بیرون بخوابند.

تجربه زلزله کشورهای پیشرفته نشون میده که عدم برنامه ریزی در کشورهای جهان سوم علت اصلی تلفاته.