از رامونا خانوم گل ممنونم که باعث شد من طلسم اینجا رو بشکنم و یه چیزی بنویسم. گفتنی خیلی زیاده ولی وقتی که موقع خواب تازه یادم میاد که چی بنویسم.

شب یلدایی که اینجا داشتیم خیلی خوب بود و خیلی خوش گذشت. بازی شب یلدا هم خیلی جالب و بامزه است اما من اینجا همیشه راجع به دور و برم نوشتم و تقریبا راجع به خودم چیزی ننوشتم اما دوست دارم توی این بازی شرکت کنم:

1-همسرم دانشجو و تا چند ماه دیگه درسش تموم میشه و در حال جمع وجور وسایلیم که برگردیم.

2- توی این مدتی که اینجا بودیم هنوز هم نمی تونم خیلی از غذا های ژاپنی بخصوص ماهی نپخته مثل ساشیمی و سوشی رو بخورم. و غذاهای لذیذ خودمون رو ترجیح میدم.

3- قبل از اینکه بیام اینجا فکر می کردم میشه دوستای ژاپنی همسن و سال خودم پیدا کنم که اینطور نبود در واقع چندتا دوستان خوبی هم که الان دارم همسن مامان بزرگمند.

4- از تعارفات ایرانی مثل "چیکار کردید با زحمتای ما"،" قابل نداره" خیلی بدم میاد وخودم هم تا جاییکه میتونم سعی میکنم نگم .

5- یه موردی هم هست که خیلی متنفرم و اینه که وقتی اینجا می پرسند "شما تو کشورتون برف دارید؟"

پس طبق مقرارت بازی میخوام از دوستان خوبم آوای دل، ساکورا، نسیم، دیاری دعوت کنم که در بازی شب یلدا شرکت کنند.

در سایه روشن کلام مطلب گویایی رو در مورد یلدا گذاشته که شنیدنش خالی از لطف نیست.

کریسمس رو هم به همه دوستان مسیحی تبریک میگم .امیدوارم که در این روزها در جمع خانواده ها بهترین لحظات رو داشته باشید.