خیلی جالبه بدونید که در زبان ژاپنی بیان کردن احساسات خیلی کمه و یا اصلا توی فرهنگ لغت شون کلمه هایی برای خطاب کردن مثل "عزیزم"،"جانم" و حتی لغت بوسیدن ندارند و از واژه انگلیسی اون استفاده می کنند.

وقتی این رو از دوستم شنیدم خیلی تعجب کردم. خودش به دلیل اینکه زیاد با خارجی ها در ارتباط بوده و سفر های خارجی زیادی رفته می گفت که اینطوری زندگی کردن خیلی سخته. برای اینکه نمی تونی اونطوری که دوست داری احساساتت رو بیان کنی و جالبه که می گفت زن و شوهرهایی که تازه ازدواج کردند خانم به آقا می گه "آناتا" و آقا، خانوم رو با اسم کوچیکش و بی هیچ عنوانی که حداقل عاطفه و احساسش رو نشون بده.

جالب تر اینکه بعد از اینکه بچه دار می شند "اوتو سان" و "اوکاسان" همدیگر رو خطاب می کنند که برابر با همون بابا و مامان خودمون هست و وقتی پیر می شن آقا به خانوم میگه" اووووی"(این طور خطاب کردن و بار ها بارها در جامعه و برنامه های تلویزیون دیدم) و خانوم هم معمولا طرف رو خطاب نمی کنه قثط گاهی می گه نه (به کسره نون). به نظر من و دوست ژاپنی ام این طرز صدا کردن واقعا بی احترامیه.